Φιλολογικά - Κυριακίδου Ελένη

Πλάτωνος Γοργίας 527 c –d Κείμενο ἀλλ’ ἐν τοσούτοις λογούς τον άλλων ελεγχόμενων μόνος όντος ήρεμε ὁ λόγος, σ ευλαβηθούν στον τ δικών μάλλον ἢ τ αδικείσαι, κα παντός μάλλον Άνδρε μελετητών ο τ δοκών ενε αγαθόν αλλά τ ενε, κα δ κα δημοσιά· ν δ τις κατ τι κακής γίνεται, κολαστείς στ, κα Τίτο δεύτερον αγαθόν μετ τ ενε δικαίων, τ γενέσθαι καὶ [527c] κολαζόμενον διδόναι δίκην· καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ τὴν περὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν περὶ τοὺς ἄλλους, καὶ περὶ ὀλίγους καὶ περὶ πολλούς, φευκτέον· καὶ τῇ ῥητορικῇ οὕτω χρηστέον ἐπὶ τὸ δίκαιον ἀεί, καὶ τῇ ἄλλῃ πάσῃ πράξει. ἐμοὶ οὖν πειθόμενος ἀκολούθησον ἐνταῦθα, οἷ ἀφικόμενος εὐδαιμονήσεις καὶ ζῶν καὶ τελευτήσας, ὡς ὁ λόγος σημαίνει. καὶ ἔασόν τινά σου καταφρονῆσαι ὡς ἀνοήτου καὶ προπηλακίσαι, ἐὰν βούληται, καὶ ναὶ μὰ Δία σύ γε θαρρῶν πατάξαι τὴν [527d] ἄτιμον ταύτην πληγήν· οὐδὲν γὰρ δεινὸν πείσῃ, ἐὰν τῷ ὄντι ᾖς καλὸς κἀγαθός, ἀσκῶν ἀρετήν. Λεξιλόγιο: ἐ λέγχομαι: ευρίσκομαι ένοχος, ευρίσκομαι ψεύτικος, καταδικάζομαι. λόγος: συνδιάλεξη, σ...

Δημοσθένη Επιτάφιος 35 – 37 Κείμενο [35] ἔστι μὲν οὖν ἴσως χαλεπὸν τὰς παρούσας συμφορὰς λόγῳ κουφίσαι· δεῖ δ’ ὅμως πειρᾶσθαι καὶ πρὸς τὰ παρηγοροῦντα τρέπειν τὴν ψυχήν, ὡς τοὺς τοιούτους ἄνδρας γεγεννηκότας καὶ πεφυκότας αὐτοὺς ἐκ τοιούτων ἑτέρων καλόν ἐστιν τὰ δείν’ εὐσχημονέστερον τῶν ἄλλων φέροντας ὁρᾶσθαι καὶ πάσῃ τύχῃ χρωμένους ὁμοίους εἶναι. [36] καὶ γὰρ ἐκείνοις ταῦτ’ ἂν εἴη μάλιστ’ ἐν κόσμῳ καὶ τιμῇ, καὶ πάσῃ τῇ πόλει καὶ τοῖς ζῶσιν ταῦτ’ ἂν ἐνέγκοι πλείστην εὐδοξίαν. χαλεπὸν πατρὶ καὶ μητρὶ παίδων στερηθῆναι καὶ ἐρήμοις εἶναι τῶν οἰκειοτάτων γηροτρόφων· σεμνὸν δέ γ’ ἀγήρως τιμὰς καὶ μνήμην ἀρετῆς δημοσίᾳ κτησαμένους ἐπιδεῖν, καὶ θυσιῶν καὶ ἀγώνων ἠξιωμένους ἀθανάτων. [37] λυπηρὸν παισὶν ὀρφανοῖς γεγενῆσθαι πατρός· καλὸν δέ γε κληρονομεῖν πατρῴας εὐδοξίας. καὶ τοῦ μὲν λυπηροῦ τούτου τὸν δαίμον’ αἴτιον εὑρήσομεν ὄντα, ᾧ φύντας ἀνθρώπους εἴκειν ἀνάγκη, τοῦ δὲ τιμίου καὶ καλοῦ τὴν τῶν ἐθελησάντων καλῶς ἀποθνῄσκειν αἵρεσιν.    Ἐγὼ μὲν οὖν οὐχ ὅπως πολλὰ λέξω, τ...

Να γράψετε το ίδιο πρόσωπο και την ίδια έγκλιση στο χρόνο που ζητείται 1. άφίστανται: παθ. αορίστου 2. παρατίθησι: παρατατικού 3. ἐπιδώσεις: αορίστου 4. ἱείητε: αορίστου 5. ἀποδίδοται: παθ. μέλλοντα 6. έπιθήσουσι: παρατατικού

Να γράψετε τον τύπο που ζητείται για κάθε ρήμα 1. τιμῶ : γ’ πληθ. οριστικής ενεστ. 2. νικῶ: γ’ εν. υποτακτικής ενεστ. 3. ὁρῶ : β’ πληθ. ευκτικής ενεστ. 4. τιμῶ : β’ εν. προστακτικής ενεστ. 5. τιμῶμαι : α’ πληθ. οριστικής ενεστ. 6. νικῶμαι: β’ εν. υποτακτικής ενεστ. 7. ὁρῶμαι : γ’ πληθ. ευκτικής ενεστ. 8. τιμῶμαι : γ’ πληθ. προστακτικής ενεστ.

Εκδόσεις Smartlearn - Σελ. 225-227 ορισμοί 4 φυσικό περιβάλλον: είναι το σύνολο των φυσικών, χημικών και βιοτικών παραγόντων που επιδρούν σένα οργανισμό η σε μια βιοκοινότητα και τελικά καθορίζουν τη μορφή και την επιβίωση τους (πάπυρος λάρους Μπριτάννικα τ. 49)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ SMARTLEARN - ΣΕΛ 49-50 Η περιφραστική συζυγία έχει δύο φωνές, την ενεργητική και την παθητική. Η ενεργητική περιφραστική συζυγία σχηματίζεται με τη μετοχή μέλλοντα και το sum . Εκφράζει επικείμενη πράξη, αναπόφευκτη εξέλιξη, πρόθεση. Μεταφράζεται με το «πρόκειται να…». ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: — Περιφραστική ενεργητική συζυγία

ΕΚΔΟΣΕΙΣ SMARTLEARN- ΣΕΛ. 5 ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ : Το φαινόμενο ισχύει μόνο όταν η δευτερεύουσα πρόταση εκφέρεται με υποτακτική . Δεν ισχύει όταν έχουμε οριστική. ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: Όταν το ρήμα της κύριας πρότασης είναι αρκτικού χρόνου, τότε υποχρεωτικά στην δευτερεύουσα πρόταση θα έχουμε αρκτικό χρόνο. Όταν στην κύρια πρόταση το ρήμα είναι ιστορικού χρόνου, τότε στην δευτερεύουσα πρόταση θα έχουμε ιστορικό χρόνο. Έτσι, όταν στην κύρια πρόταση έχω αρκτικό χρόνο, η δευτερεύουσα πρόταση θα εκφέρεται με υποτακτική ενεστώτα για το σύγχρονο , με υποτακτική παρακειμένου για το προτερόχρονο και με υποτακτική ενεστώτα ενεργητικής περιφραστικής συζυγίας για το υστερόχρονο . Όταν στην κύρια πρόταση έχω ιστορικό χρόνο, η δευτερεύουσα πρόταση θα εκφέρεται με υποτακτική παρατατικού για το σύγχρονο, υποτακτική υπερσυντελίκου για το προτερόχρονο και υποτακτική παρατατικού ενεργητικής περιφραστικής συζυγίας για το υστερόχρονο.

Να σχηματίσετε ένα γενικό/συνοπτικό διάγραμμα του κειμένου. Συχνά τίθεται το ερώτημα: «Ποια είναι τα διακριτικά γνωρίσματα ενός μορφωμένου ανθρώπου;». Είναι φανερό πως μπορεί κανείς να έχει πάρα πολλές γνώσεις πάνω σ΄ έναν τομέα που αφορά την επιστήμη του, κι όμως η πολυμάθειά του αυτή να μην του χαρίζει τις συνήθειες και τα χαρακτηριστικά εκείνα που συνιστούν τα βασικά γνωρίσματα του μορφωμένου ανθρώπου. Φυσικά η αδιαφιλονίκητη η ευρυμάθεια αποτελεί βασικό στοιχείο μόρφωσης, αλλά δεν είναι και εντελώς απαραίτητο η ποσότητα των γνώσεων να αγκαλιάζει όλους τους τομείς του επιστητού. Η σωστή μόρφωση δείχνει τα σημάδια της και τα τεκμήριά της σε μερικά γνωρίσματα, χαρακτηριστικά και δεξιότητες, που αποκτούνται με τη συνεχή κι εντατική προσπάθεια, το καλό παράδειγμα, τη σοφή πειθαρχία και τη γερή διδασκαλία. Αυτά τα γνωρίσματα ή τα χαρακτηριστικά είναι πολλά και μπορούν να ταξινομηθούν ποικιλοτρόπως, ανάμεσά τους όμως υπάρχουν πέντε που μπορεί κανείς να τα διακρίνει με την πρώτη ...

ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ     Ανάμεσα στον πολιτισμό και στην Τεχνική υπάρχει μια τριμερής αντίφαση την οποία πρέπει να έχουμε υπόψη μας, αν θέλουμε να προσεγγίσουμε σωστά το πρόβλημα.     Ο τεχνικός κόσμος είναι ο κόσμος των υλικών πραγμάτων αποτελείται από υλικά πράγματα και έχει σχέση μ' αυτά. Η Τεχνική εγγυάται στον άνθρωπο μόνο την υλική ευτυχία που μπορούν να του εξασφαλίσουν τα υλικά αντικείμενα. Αλλά, η τεχνική κοινωνία δεν είναι μια αληθινά ανθρωπιστική κοινωνία, αφού βάζει σε πρώτη μοίρα τα υλικά πράγματα κι όχι τον άνθρωπο. Μπορεί μόνο να δράσει πάνω στον άνθρωπο, μειώνοντάς τον και βάζοντάς τον στο δρόμο του ποσοτικού. Η ριζική αντίφαση υπάρχει ανάμεσα στην τεχνική τελειότητα και την ανθρώπινη ανάπτυξη, επειδή η τελειότητα αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της ποσοτικής ανάπτυξης και κατ' ανάγκη στρέφεται αποκλειστικά προς ό,τι είναι μετρήσιμο. Αντίθετα, η ανθρώπινη τελειότητα ανήκει στο χώρο του ποιοτικού και στρέφεται προς ό,τι δε...

ΣΕΛ. 4 - ΕΚΔΟΣΕΙΣ SMARTLEARN Η απαγόρευση στα λατινικά μπορεί να δηλωθεί με δύο τρόπους. 1 ος τρόπος Ne / Ν emine + υποτακτική παρακειμένου 2 ος τρόπος Noli/nolite + απαρέμφατο ενεστώτα Στον δεύτερο τρόπο, χρησιμοποιώ τον τύπο « noli » για τον ενικό αριθμό και τον τύπο « nolite » για τον πληθυντικό

Βιζυηνός 1. Μυθιστορηματική πλαστικότητα των χαρακτήρων 2. Δραματικές Συγκρούσεις 3. Άρτια Δομή 4. Έξοχη Πλοκή (ποιητική της πλάνης - προώρες ενδείξεις) 5. Διείσδυση στην ψυχή των ηρώων 6. Θαυμαστές για το μέτρο τους κορυφώσεις 7. Λεπτή συγκίνηση - Ανθρωπιά (ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας διήγησης) Παπαδιαμάντης 1. Η γλώσσα 2. Η θρησκευτικότητα 3. Η σχέση του με τη φύση 4. Η σχέση του με την παράδοση (κοινωνικά-ψυχογραφικά) 5. Ο ερωτισμός 6. Το δαιμονικό στοιχείο 7. Οι περιγραφές 8. Η στατικότητα 9. Ο θάνατος  10. Η ονοματοδοσία – οι ομωνυμίες

ΣΕΛ. 39 - ΕΚΔΟΣΕΙΣ SMARTLEARN Κατά τη διαδικασία γραφής της έκθεσης ο μαθητής επιβάλλεται να προσέξει ιδιαίτερα το επικοινωνιακό πλαίσιο που θα του ζητηθεί να ακολουθήσει.   Επικοινωνιακό πλαίσιο: Εξωτερικά στοιχεία κειμένου όπως :   τίτλος, προσφώνηση ή χαιρετισμός, τόπος και ημερομηνία.   Εσωτερικά στοιχεία κειμένου όπως   :   ύφος, γλώσσα, γραμματικό πρόσωπο, τεχνικές πειθούς.   Είδη κειμένου που είναι πιθανό να ζητηθούν στις εξετάσεις: -   Αποδεικτικό δοκίμιο   (μειωμένες πιθανότητες να ζητηθεί από το μαθητή στις πανελλήνιες εξετάσεις να αναπτύξει στοχαστικό δοκίμιο εξαιτίας των χαρακτηριστικών του.) -   Άρθρο - Ομιλία / εισήγηση - Επιστολή - Επιφυλλίδα   (το δοκίμιο και το άρθρο συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες.)

σελ. 14 -Εκδόσεις SmartLearn Επιχείρημα είναι μια λογική κατασκευή στην οποία από δύο προκείμενες προτάσεις απορρέει με λογική αναγκαιότητα το συμπέρασμα. Συλλογισμός είναι η διαδικασία με την οποία ο νους καταστρώνει ένα επιχείρημα. Παράδειγμα επιχειρήματος στην τυπική του μορφή: Α’ προκείμενη (μείζων): όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί Β’ προκείμενη (ελάσσων): ο Σωκράτης είναι άνθρωπος Συμπέρασμα : Ο Σωκράτης είναι θνητός ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ Παραγωγικός : από μία γενική παραδοχή, και μέσω ενός ακόμη δεδομένου, καταλήγει σε ένα ειδικό συμπέρασμα. Ε παγωγικός : από ορισμένες ε ιδικές προτάσεις, που σχετίζονται μεταξύ τους, καταλήγει σε ένα γενικό   συμπέρασμα. Αναλογικός : από μία ειδική πρόταση, και μέσω ενός ακόμη δεδομένου, καταλήγει σε ένα ειδικό συμπέρασμα....

Τα 4 Ε επικαιρότητα=πρόσφατο γεγονός εκκρεμότητα=προκαλεί αγωνία εγγύτητα=πόσο κοντά συμβαίνει εκρηκτικότητα=περιέχει σύγκρουση και ένταση                                                                             Τα 4 Σ σπουδαιότητα=πόσο σημαντική είναι η είδηση σπανιότητα=ασυνήθιστη,απροσδόκητη συγκίνηση=προκαλεί ενδιαφέρον συνέπειες=επιπτώσεις από τη δημοσιοποίηση

Ενεστώτας Οριστική : capior, caperis, capitur, capimur, capimini, capiuntur. Υποτακτική : capiar, capiaris, capiatur, capiamur, capiamini, capiantur. Προστακτική : -, capere, -, -, capimini, -. Απαρέμφατο : capi

Ενεστώτας Οριστική : capio , capis , capit , capimus , capitis , capiunt . Υποτακτική : capiam, capias, capiat, capiamus, capiatis, capiant. Προστακτική : -, cape, -, -, capite, -. Απαρέμφατο : capere Μετοχή : capiens-ns-ns.

     Δεκαπέντε (15) ρήματα της 3 ης συζυγίας έχουν χαρακτήρα – i. Λήγουν έτσι σε – io όπως και τα ρήματα της 4 ης συζυγίας. Δώδεκα (12) από αυτά, απλά ή σύνθετα, συναντάμε στο σχολικό βιβλίο. Αυτά είναι τα εξής: 1.    capio – cepi – captum – capere = παίρνω, πιάνω, συλλαμβάνω 2.    cupio – cupivi – cupitum – cupere = επιθυμώ 3.    facio – feci – factum – facere = κάνω 4.    fugio – fugi – (fugitum) – fugere = φεύγω 5.    iacio – ieci – iactum – iacere = ρίχνω 6.    pario – peperi – partum – parere = γεννώ 7.    quatio – (quassi) – quassum – quatere = σείω 8.    rapio – rapui – raptum – rapere = αρπάζω 9.    specio – spexi – spectum – specere – παρατηρώ και τα τρία αποθετικά 10. gradior – gressus sum – gredi = βαδίζω 11. morior – mortuus sum – mortuum – mori = αποθνήσκω , πεθαίνω 12. patior – passus sum – p...

16ο ΜΑΘΗΜΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ ΣΤΗ ΓΑΛΑΤΙΑ Nostri, postquam pila in hostes miserunt, gladiis rem gerunt. Repente post tergum equitatus cernitur; cohortes appropinquant; hostes terga vertunt ac fugiunt; eis equites occurrunt. Fit magna caedes. Sedulius, dux et princeps Lemovicum, occiditur; dux Arvenorum vivus in fuga comprehenditur; signa militaria LXXIIII (septuaginta quattor) ad Caesarem referuntur; magnus numerus hostium capitur atque interficitur; reliqui ex fuga in civitates discedunt. Postero die ad Caesarem legati mittuntur. Caesar iubet arma tradi ac principes produci. Ipse pro castris consedit; eo duces producuntur. Vercingetorix deditur, arma proiciuntur.