Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2017

Θέματα & Απαντήσεις σε όλα τα άγνωστα κείμενα των πανελλαδικών στα αρχαία της Γ' Λυκείου (2000-2016)

Εικόνα
Όλα τα άγνωστα κείμενα των πανελλαδικών στα αρχαία της γ΄ θεωρητικής  (2000-2016)  Θέματα 2016 Πλάτωνος Εὐθύδημος 289d8-290a4 Στο κείμενο που ακολουθεί εξετάζεται η σχέση της τέχνης των ρητόρων και των μάγων. Ἱκανόν μοι δοκεῖς, ἔφην ἐγώ, τεκμήριον λέγειν, ὅτι οὐχ αὕτη ἐστὶν ἡ τῶν λογοποιῶν τέχνη, ἣν ἂν κτησάμενός τις εὐδαίμων εἴη. καίτοι ἐγὼ ᾤμην ἐνταῦθά που φανήσεσθαι τὴν ἐπιστήμην ἣν δὴ πάλαι ζητοῦμεν. καὶ γάρ μοι οἵ τε ἄνδρες αὐτοὶ οἱ λογοποιοί, ὅταν συγγένωμαι αὐτοῖς, ὑπέρσοφοι, ὦ Κλεινία, δοκοῦσιν εἶναι, καὶ αὐτὴ ἡ τέχνη αὐτῶν θεσπεσία τις καὶ ὑψηλή. καὶ μέντοι οὐδὲν θαυμαστόν· ἔστι γὰρ τῆς τῶν ἐπῳδῶν τέχνης μόριον μικρῷ τε ἐκείνης ὑποδεεστέρα. ἡ μὲν γὰρ τῶν ἐπῳδῶν ἔχεών τε καὶ φαλαγγίων καὶ σκορπίων καὶ τῶν ἄλλων θηρίων τε καὶ νόσων κήλησίς ἐστιν, ἡ δὲ δικαστῶν τε καὶ ἐκκλησιαστῶν καὶ τῶν ἄλλων ὄχλων κήλησίς τε καὶ παραμυθία τυγχάνει οὖσα·[…]. ὁ ἐπῳδὸς: ο μάγος ἡ κήλησις: γήτεμα, γοητεία, σαγήνη Γ1. Να γράψετε στο τετράδιό σας τη μετάφραση τ...

Ο ρόλος και η χρήση της μεταβατικής παραγράφου

Εικόνα
Η μεταβατική παράγραφος χρησιμοποιείται για τη σύνδεση των δυο ζητούμενων. Προσδίδει στο κείμενό μας συνοχή και εξασφαλίζει την ομαλή και αβίαστη ροή από το ένα θέμα της έκθεσης μας στο άλλο. Καλό είναι να αποτελείται από δυο μέρη. Αρχικά  το  ανακεφαλαιωτικό-συμπερασματικό , το οποίο αναφέρεται σε όσα ειπώθηκαν στο Ζητούμενο 1 (Ζ1) και μάλιστα τα συνοψίζει. Το δεύτερο σκέλος της μεταβατικής παραγράφου ονομάζεται  προεξαγγελτικό , όπου ο συντάκτης της έκθεσης προαναγγέλλει το επόμενο ζητούμενο (Ζ2). Έτσι προετοιμάζει τον αναγνώστη για όσα έπονται.  Αυτά τα δυο μέρη δεν είναι αναγκαστικά ίσα σε έκταση. Παράδειγμα: Έστω ότι έχουμε μια έκθεση που ζητά τα αίτια του εθνικισμού και τους τρόπους αντιμετώπισης του. Καλό θα ήταν στην μεταβατική παράγραφο να αναφερθεί ο μαθητής πολύ συνοπτικά στις αιτίες που ανέφερε αναλυτικά στο πρώτο του ζητούμενο και στη συνέχεια να κάνει μια μνεία για αυτά που θα αναφέρει παρακάτω, δηλαδή για τους τρόπους αντιμετώπισης του εθνικισ...

ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ -ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Παρακάτω θα βρείτε τις απαντήσεις σε άσκηση του βιβλίου Αρχαία Ελληνικά Γ΄ Λυκείου (σελ. 191) Ωστόσο σε αυτό το link : http://exchange.smarttech.com/details.html?id=61d7470e-6744-48a4-9770-5d7544d6e86c  μπορείτε να δείτε την θεωρία του πλαγίου λόγου όπως την έχω ανεβάσει πολλά χρόνια πριν στον ιστότοπο δωρεάν ανταλλαγής εκπαιδευτικού υλικού της εταιρείας Smart με τους διαδραστικούς πίνακες.Είναι αρχείο σε μορφή notebook, το λογισμικό δλδ του διαδραστικού πίνακα.  Εάν δεν θέλετε να κατεβάσετε το λογισμικό notebook 11(ή και πιο πρόσφατη έκδοση) για να δείτε το αρχείο, απλώς πατήστε την επιλογή Άνοιγμα σε SMART Notebook Express    και θα ανοίξει το αρχείο με flash. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται... :)  Παρακαλώ συγχωρέστε με για τον τονισμό, ο οποίος όπως θα παρατηρήσετε είναι  σχεδόν  ανύπαρκτος. 

Επανάληψη Πολιτικά, Αριστοτέλους

Εικόνα
Επανάληψη Πολιτικά, Αριστοτέλους ΕΝΟΤΗΤΑ 11 η ·                  Πόλις  : είναι μια μορφή ανώτερης κοινωνικής συνύπαρξης («ἡ πασῶν κυριωτάτη»), που εμπεριέχει όλες τις άλλες («πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας»), και αποβλέπει στο ανώτερο από όλα τα αγαθά («τοῦ κυριωτάτου πάντων»). Είναι δε «ἡ κοινωνία ἡ πολιτική».Στον ορισμό αυτό μπορούμε να διακρίνουμε το προσεχές γένος (genus proximum) της έννοιας «πόλις» και την ειδοποιό διαφορά της (specifica differentia). Συγκεκριμένα, το προσεχές της γένος, δηλαδή η ευρύτερη κατηγορία στην οποία εντάσσεται η έννοια, είναι ο όρος «κοινωνία» («κοινωνίαν τινα οὖσαν»), ενώ η ειδοποιός διαφορά της, δηλαδή το ιδιαίτερο εκείνο γνώρισμα που τη διαφοροποιεί από τις όμοιές της έννοιες, είναι το αγαθό στο οποίο αποβλέπει. Ειδικότερα, το αγαθό στο οποίο αποβλέπει, που είναι η ευδαιμονία των πολιτών, είναι το ανώτερο από όλα τα αγαθά των άλλων κοινωνιών και μ’ αυτ...

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ - Α' ΛΥΚΕΙΟΥ | Κείμενο – Μετάφραση 71-74

Εικόνα
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ - Α' ΛΥΚΕΙΟΥ Κείμενο – Μετάφραση 71-74 [71.1] Δράσαντες δ ὲ το ῦ το κα ὶ ξυγκαλέσαντες Κερκυραίους ε ἶ πον ὅ τι τα ῦ τα κα ὶ βέλτιστα ε ἴ η κα ὶ ἥ κιστ ᾽ ἂ ν δουλωθε ῖ εν ὑ π ᾽ Ἀ θηναίων, τό τε λοιπ ὸ ν μηδετέρους δέχεσθαι ἀ λλ ᾽ ἢ μι ᾷ νη ὶ ἡ συχάζοντας, τ ὸ δ ὲ πλέον πολέμιον ἡ γε ῖ σθαι. Ὡ ς δ ὲ ε ἶ πον, κα ὶ ἐ πικυρ ῶ σαι ἠ νάγκασαν τ ὴ ν γνώμην. [2] Πέμπουσι δ ὲ κα ὶ ἐ ς τ ὰ ς Ἀ θήνας ε ὐ θ ὺ ς πρέσβεις περί τε τ ῶ ν πεπραγμένων διδάξοντας ὡ ς ξυνέφερε κα ὶ το ὺ ς ἐ κε ῖ καταπεφευγότας πείσοντας μηδ ὲ ν ἀ νεπιτήδειον πράσσειν, ὅ πως μή τις ἐ πιστροφ ὴ γένηται. Αφού έκαναν αυτό, συγκάλεσαν τον λαό της Κέρκυρας και είπαν πως αυτό που έγινε ήταν το καλύτερο και ότι τώρα πια ήταν ελάχιστος ο φόβος να υποδουλωθούν από τους Αθηναίους, κι από δω και μπρος να μείνουν ουδέτεροι και να μη δέχονται κανέναν από τους δύο, παρά μόνο αν έρχονται μ’ ένα καράβι, οποιαδήποτε όμως μεγαλύτερη δύναμη να τη θεωρούν εχθρική. Αυτά πρότειναν κι ανάγκασαν τον ...