Φιλολογικά - Κυριακίδου Ελένη

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Σχέση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιβάλλοντος: Τα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά και κοινωνικά, περικλείουν: ►    Το δικαίωμα της ζωής και της υγείας. ►    Την ψυχαγωγία, την προστασία του φυσικού, οικιστικού, πολιτιστικού περιβάλλοντος (καθαρό, υγιές φυσικό περιβάλλον, φυσιογνωμία πόλης, πολιτιστική φυσιογνωμία) ►    Το δικαίωμα στην εργασία. Το δικαίωμα στο περιβάλλον συνίσταται γιατί: ►    Είναι μορφή ζωής και ακολουθεί τον κύκλο της διαδοχής (γέννηση, εξέλιξη, θάνατος) έχοντας κάθε δικαίωμα στην εξέλιξη αυτή. Συνδέεται με την ποιότητα ζωής. ►    Εξασφαλίζει την ψυχική και σωματική υγεία του ανθρώπου. ►    Αποτελεί συντελεστή οικονομικής ανέλιξης, γιατί αναπτύσσει παραγωγικούς οικονομικούς κλάδους(γεωργία, αλιεία, ναυτιλία κ.ά.) και εξελίσσεται ο τεχνικός πολιτισμός. ►    Η αρμονία της φύσης αποτελεί έμπνευση καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τρόποι ενίσχυσης οικολογικής συνείδησης:...

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥΣ Γενικά: Σύμφωνα με τις διακηρύξεις του ΟΗΕ υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές που προστατεύουν και διασφαλίζουν την ύπαρξη και ανάπτυξη του παιδιού: πρέπει σε όλα τα παιδιά του κόσμου να παρέχονται ευκαιρίες για ανάπτυξη σωματική, πνευματική και ηθική, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, γλώσσα, θρησκεία, περιουσία. Να έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Να μην αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης. Διαχρονικότητα φαινομένου. Η εκμετάλλευση των παιδιών δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Υπήρξε ιδιαίτερα έντονο σε εποχές σκοταδισμού και οπισθοδρόμησης (μεσαίωνας, φεουδαρχία). Σήμερα το πρόβλημα μπορεί να θεωρηθεί εντονότερο λόγω της αντίφασης του πολιτισμού μας: η τεράστια τεχνολογική και οικονομική ανάπτυξη, η «πολιτιστική άνοδος» του ανθρώπου, δεν κατάφερε τελικά να εγγυηθεί και να διασφαλίσει την ευτυχία των παιδιών. Μορφές εκδήλωσης του προβλήματος α. στις υπανάπτυκτες χώρες ·          Τα παιδιά βιώνου...

Πλάτων, Μενέξενος 247b-248c Εισαγωγή O Μενέξενος του Πλάτωνα είναι επιτάφιος λόγος που πήρε το όνομα του από έναν μαθητή του Σωκράτη, τον Μενέξενο. Πρόκειται στην πραγματικότητα για μονόλογο και όχι για διάλογο. Στις παραγράφους  247e-248c εκφράζεται η άποψη για το ποιοι άνθρωποι θεωρούνται ανδρείοι, σώφρονες και φρόνιμοι, ενώ γίνεται λόγος και για το ποια στάση πρέπει να έχουμε απέναντι στον θάνατο. Αδίδακτο Κείμενο Πάλαι γὰρ δὴ τὸ μηδὲν ἄγαν λεγόμενον καλῶς δοκεῖ λέγεσθαι· τῷ γὰρ ὄντι εὖ λέγεται. Ὅτῳ γὰρ ἀνδρὶ εἰς ἑαυτὸν ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν [248a] φέροντα ἢ ἐγγὺς τούτου, καὶ μὴ ἐν ἄλλοις ἀνθρώποις αἰωρεῖται ἐξ ὧν ἢ εὖ ἢ κακῶς πραξάντων πλανᾶσθαι ἠνάγκασται καὶ τὰ ἐκείνου, τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται ζῆν, οὗτός ἐστιν ὁ σώφρων καὶ οὗτος ὁ ἀνδρεῖος καὶ φρόνιμος· οὗτος γιγνομένων χρημάτων καὶ παίδων καὶ διαφθειρομένων μάλιστα πείσεται τῇ παροιμίᾳ· οὔτε γὰρ χαίρων οὔτε λυπούμενος ἄγαν φανήσεται διὰ τὸ αὑτῷ πεποιθέναι. Τοιούτους [248b] δὲ ἡμεῖ...