Φιλολογικά - Κυριακίδου Ελένη

μέθοδος ανάπτυξης: με αίτια και αποτελέσματα Μια βασική προϋπόθεση για την πετυχημένη έκβαση ενός διαλόγου είναι οι συζητητές να επιδιώκουν την εύρεση της αλήθειας και όχι την επιβολή των προσωπικών τους απόψεων. Όταν οι συζητητές εμμένουν στις δικές τους από­ψεις, είναι μισαλλόδοξοι και φανατικοί, αφού αρνούνται την κριτική των απόψεων τους. Έτσι φτάνουν σε φιλονικία και λογομαχία, σε βρισιές και απειλές. Δεν επιδιώκουν την ανταλλαγή απόψεων και την εύρεση της αλήθειας, αλλά την επιβολή των προσωπικών τους απόψεων. Δεν αφήνουν να λάμψει η αλήθεια με την ισχυρογνωμοσύνη και τη μισαλλοδοξία τους. Προσπαθούν να φιμώσουν τους άλλους που τολμούν να διατυπώνουν τις απορίες και τους προ­βληματισμούς τους. Αγνοούν ότι η προσέγγιση της αλήθειας γίνεται μόνο με την ανταλλαγή απόψεων μέσα σε έναν ειλικρινή διάλογο. τρόπος ανάπτυξης: με αίτια και αποτελέσματα Αποτέλεσμα της ανισοτιμίας ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα είναι η σύγκρουση του αντρόγυνου, η οποία φέρνει την κρίση ...

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Α Οἷον καὶ φοβηθῆναι καὶ θαρρῆσαι καὶ ἐπιθυμῆσαι καὶ ὀργισθῆναι καὶ ἐλεῆσαι καὶ ὃλως ἡσθῆναι καὶ λυπηθῆναι ἒστι καὶ μᾶλλον καὶ ἧττον, καὶ ἀμφότερα οὐκ εὖ . τὸ δ’ ὃτε δεῖ καὶ ἐφ’ οἷς καὶ πρὸς οὗς καί οὗ ἓνεκα καὶ ὡς δεῖ, μέσον τε καὶ ἂριστον, ὃπερ ἐστί τῆς ἀρετῆς. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τὰς πράξεις ἒστιν ὑπερβολή καὶ ἒλλειψις καὶ τὸ μέσον. Ἡ δ’ ἀρετὴ περὶ πάθη καὶ πράξεις ἐστίν, ἐν οἷς ἡ μὲν ὑπερβολή ἁμαρτάνεται καὶ ψέγεται καὶ ἡ ἒλλειψις, τὸ δὲ μέσον ἐπαινεῖται καὶ κατορθοῦται . ταῦτα δ’ ἂμφω τῆς ἀρετῆς. Μεσότης τις ἂρα ἐστίν ἡ ἀρετή, στοχαστική γε οὖσα τοῦ μέσου. ΚΕΙΜΕΝΟ Β Ἒτι τὸ μὲν ἁμαρτάνειν πολλαχῶς ἒστιν (τὸ γὰρ κακόν τοῦ ἀπείρου, ὡς οἱ Πυθαγόρειοι εἲκαζον, τὸ δ’ ἀγαθόν τοῦ πεπερασμένου), τὸ δὲ κατορθοῦν μοναχῶς (διό καὶ τὸ μὲν ῥάδιον τὸ δὲ χαλεπόν, ῥάδιον μὲν τὸ ἀποτυχεῖν τοῦ σκοποῦ, χαλεπόν δὲ τὸ ἐπιτυχεῖν) . καὶ διὰ ταῦτ’ οὖν τῆς μὲν κακίας ἡ ὑπερβολή καὶ ἡ ἒλλειψις, τῆς δ’ ἀρετῆς ἡ μεσότης . ἐσθλοὶ μὲν γὰρ ἁπλῶς, παντοδ...

Μια σκέψη για τον 21 ο αιώνα   Η ανθρωπότητα μπαίνει στη νέα χιλιετία κουβαλώντας τρεις θανάσιμες αντιθέσεις. Η πρώτη αντίθεση, σε οικουμενική κλίμακα: τα 2/3 του πληθυσμού της γης ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, ενώ το υπόλοιπο 1/3 εντείνει την καταλήστευση του τρίτου κόσμου, που, ιδιαίτερα στην περίπτωση της εκμετάλλευσης των παιδιών, έχει πάρει εγκληματικές διαστάσεις και μορφές. Η δεύτερη αντίθεση, στο δυτικό κόσμο, όπου η Δημοκρατία γίνεται όλο και πιο τυπική, αφού η εξουσία συγκεντρώνεται σε όλο και πλουσιότερους, όλο και μικρότερους ολιγαρχικούς κύκλους, κυρίως οικονομικούς, που στηρίζουν κάθε μέρα και περισσότερο τη δύναμή τους στους εξοπλισμούς, στο στρατό και στον πόλεμο. Τέλος, η τρίτη αντίθεση αφορά τον ίδιο τον άνθρωπο με την παγκυριαρχία του λογικού – επιστημονικού επί του ψυχικού – πνευματικού. Η τεράστια πρόοδος στο χώρο της ηλεκτρονικής τείνει να εξαφανίσει τις ανθρώπινες κατακτήσεις του πνεύματος και της τέχνης, ανατρέποντας την πνευματική και ψυχική ισο...