ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ Ενότητα 12 η : Τ ὶ δέ ; Τό δε ο ὐ κ ε ἰ κός , ἦ ν δ ’ ἐ γώ , κα ὶ ἀ νάγ κη ἐ κ τ ῶ ν προειρημέ νων , μή τε το ὺ ς ἀ παι δεύ τους κα ὶ ἀ λη θεί ας ἀ πεί ρους ἱ κα ν ῶ ς ἄ ν πο τε πό λιν ἐ πιτροπεύ σαι , μήτε το ὺ ς ἐ ν παι δεί ᾳ ἐ ωμένους διατρί βειν δι ὰ τέ λους , το ὺ ς μ ὲ ν ὅ τι σκο π ὸ ν ἐ ν τ ῷ βί ῳ ο ὐ κ ἔ χουσιν ἕ να , ο ὗ στο χα ζο μέ νους δε ῖ ἅ παν τα πράτ τειν ἃ ἂ ν πράτ τω σιν ἰ δί ᾳ τε κα ὶ δη μο σί ᾳ , το ὺ ς δ ὲ ὅ τι ἕ κον τες ε ἶ ναι ο ὐ πρά ξου σιν , ἡ γού με νοι ἐ ν μα κά ρων νή σοις ζ ῶ ν τες ἔ τι ἀ π ῳ κίσθαι ; Ἀ λη θ ῆ , ἔ φη .