ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ 21-49

Δευτερεύουσες προτάσεις

(21)

1) pro quo immensam pecuniam acceperunt: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quo και προσδιορίζει το Capitolium^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

2) qui diu apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam nonaequo iure divisam: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qui και προσδιορίζει το Camillus^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

3) quod illic aurum pensatum est: Αιτιολογική^. εισάγεται με τον Αιτιολογικό σύνδεσμο quod^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει Αντικειμενική Αιτιολογία.

4) unde tamen rogatus reversus est: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορικό Επίρρημα  unde και έχει ως όρο Αναφοράς το in exilium^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(22)

1) qui hanc rem publicam stabiliverunt: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορικό Αντωνύμια  qui και προσδιορίζει το Brutos, Camillos, Decios, Curios, Fabricios, Scipiones και allios^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

2) quod est rectissimum: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod και προσδιορίζει το id^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

3) quae volumus: Αναφορική Ουσιαστική. Αντικείμενο στο ρήμα speremus^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae.

4) quod acciderit: Αναφορική Ουσιαστική. Αντικείμενο στο ρήμα feremus^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod.

(23)

1) ut ignoraretur a marito: Επιρρηματική Συμπερασματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut και εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης είναι σε ιστορικό χρόνο, στην κύρια πρόταση προηγείται το Επίρρημα ita.

2) cum illa cubiculum mariti intraverat: Χρονική^. εισάγεται με το Επαναληπτικό cum^. γιαυτό και εκφέρεται με Οριστική^. εκφράζει κάτι το προτερόχρονο στο Παρελθόν.

3) quid ageret puer: Πλάγια Ερωτηματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο της μετοχής interroganti^. εκφέρεται με Παρατατικό, γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (interroganti) – respondebat είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν^. εισάγεται με την Ερωτηματική Αντωνυμία quid.

4) cum lacrimae suae, diu cohibitae, vincerent prorumperentque: Χρονικές^. εκφέρονται με Υποτακτική γιατί εισάγονται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Παρατατικού γιατί εκφράζουν το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

5) ut simul imponeretur: Βουλητική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα orabat εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης είναι σε ιστορικό χρόνο^. εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut.

(24)

1) Cum Cornelius Nasica ad Ennium poetam venisset eique ab astio quaerenti Ennium ancilla dixisset eum domi non esse: Χρονικές εκφέρονται με Υποτακτική γιατί εισάγονται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζουν το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

2) quid postea Nasica fecerit: Πλάγια Ερωτηματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο του ρήματος accipe^. εκφέρεται με Παρακείμενο γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης accipe είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρόν^. εισάγεται με την Ερωτηματική Αντωνυμία quid.

3) paucis post diebus cum Ennius ad Nasicam venisset et eum a ianua quaereret: Χρονικές^. εκφέρονται με Υποτακτική γιατί εισάγονται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα η μεν πρώτη Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν, ενώ η δεύτερη Παρατατικού, γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν^. στην πρώτη έχουμε πρόταξη των λέξεων paucis post diebus.

4) etsi domi erat: Εναντιωματική^. εισάγεται με τον Εναντιωματικό σύνδεσμο etsi και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

5) quod Nasica tam aperte mentiebatur: Αιτιολογική Ουσιαστική – Αντικείμενο της μετοχής indignatus^. εισάγεται με τον Αιτιολογικό σύνδεσμο quod^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει Αντικειμενική Αιτιολογία.

6) quid Nasica responderit: Πλάγια Ερωτηματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο του Απαρεμφάτου scire^. Εκφέρεται με Παρακείμενο γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (scire) – vis είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρόν^. εισάγεται με την Ερωτηματική Αντωνυμία quid.

7) cum te quaererem: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Παραστατικού γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

(25)

1) quando hanc ficum decerptam esse putetis ex arbore: Πλάγια ερωτηματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο του ρήματος interrogo^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης interrogo είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει κάτι το Σύγχρονο στο Παρόν^. εισάγεται με το Ερωτηματικό επίρρημα quando.

2) cum omnes recentem esse dixissent: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

3) quae nimia vobis est: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το fiduciam^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

4) nisi vos ipsi patriae consulueritis: Υποθετική^. εδώ έχουμε Πλάγιο (εξαρτημένο) Υποθετικό λόγο που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον^. η Απόδοση είναι neminem consulturum esse. Στον ευθύ λόγο θα ήταν:

Υπόθ.  nisi consulueritis

Αποδ.  nemo consulet

Ο τύπος consulueritis στον Πλάγιο Λόγο είναι Υποτακτική Παρακειμένου^. ενώ στον ευθύ Λόγο είναι Οριστική Συντελεσμένου Μέλλοντα.

5) quo Carthago deleta est: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quo και προσδιορίζει το bellum^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(27)

1) Cum Accius ex urbe Roma Tarentum venisset: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

2) ubi Pacuvius grandi iam aetate recesserat: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορικό Επίρρημα  ubi και έχει ως όρο Αναφοράς το Tarentum^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

3) qui multo minor natu erat: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qui και προσδιορίζει το Accius^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

4) cui «Atreus», nomen est: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία cui και προσδιορίζει το tragoediam^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

5) quae scripsisset: Αναφορική Ουσιαστική – Υποκείμενο στο Απαρέμφατο esse^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης dixit είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

6) ut dicis: Απλή Παραβολική^. εισάγεται με τον Παραβολικό σύνδεσμο ut^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

7) quae deinceps scribam: Αναφορική Προσδιοριστική εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το εννοούμενο ea εκφέρεται με Υποτακτική γιατί βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης spero είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

8) quod in pomis est: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod και προσδιορίζει το idem^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

9) quae dura et acerba nascuntur: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το εννοούμενο ea^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

10) quae gignuntur statim vieta et mollia: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το εννοούμενο ea^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(28)

1) cum eum fugitivum esse ex Aesopi litteris cognovisset: Χρονική εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

2) quanti homo sit: Πλάγια ερωτηματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο του απαρέμφατου  spectare^. Εισάγεται με την Ερωτηματική Αντωνυμία quanti^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (spectare) – noli είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει κάτι το Σύγχρονο στο Παρόν.

3) qui tam nihili est: Αναφορική Ουσιαστική – Υποκείμενο στο ρήμα  est^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qui εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

4) ut nihil ei gratius possit esse quam recuperatio fugitivi: Επιρρηματική Συμπερασματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut^. στην κύρια πρόταση προηγείται η δεικτική Αντωνυμία tanto^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης est adfectus είναι σε Αρκτικό χρόνο (παρακείμενος με σημασία Ενεστώτα).

(29)

1) Cum Octavianus post victoriam Actiacam Romam rediret: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Παρατατικού γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

2) ut corvum doceret parem salutationem: Βουλητική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα incitavit^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το σήμα της κύριας πρότασης incitavit είναι σε ιστορικό χρόνο.

3) quotiescumque avis non respondebat: Χρονική^. εκφέρεται με το χρονικό σύνδεσμο quotiescumque^. γιαυτό και εκφέρεται με Οριστική^. εκφράζει κάτι το Σύγχρονο στο Παρελθόν και μάλιστα Αόριστη Επανάληψη.

4) quanti nullam adhuc emerat: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quanti και προσδιορίζει το tanti^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(30)

1) si habet Asia suspicionem quandam luxuriae: Υποθετική με Απόδοση το debemus^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το παρόν.

2) quod Asiam vidit sed in Asia continenter visit: Αιτιολογικές εισάγονται με τον Αιτιολογικό σύνδεσμο quod εκφέρονται με οριστική γιατί εκφράζουν Αντικειμενική Αιτιολογία.

3) ex qua laus familiae, memoria generi, honos et Gloria nomini constituta est: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qua και προσδιορίζει το Asiae^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(31)

1) cum aliquando castris abiret: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Παρατατικού γιατί  εκφράζει κάτι το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

2) ut omnes pugna abstinerent: Βουλητική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα edixit^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης edixit είναι σε ιστορικό χρόνο.

3) ut singularis proelii eventu cernatur: Τελική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Τελικό σύνδεσμο ut^.  εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης congrediamur είναι σε αρχικό χρόνο.

4) quanto miles Latinus Romano virture antecellat: Πλάγια Ερωτηματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Υποκείμενο του απρόσωπου ρήματος cernatur^. Εισάγεται με την Ερωτηματική Αντωνυμία quanto^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (cernatur) congrediamur είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

5) cum in castra revertisset: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

6) cuius opera hostes fugati erant: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία cuius και προσδιορίζει το adulescentem^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(32)

nisi litterarum lumen accederet: Υποθετική^. με Απόδοση το iacerent. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Υπόθεση Αντίθετη προς την πραγματικότητα (Απραγματοποίητο) για το παρόν.

(33)

1) quae iacere sentis perculsa atque prostrata impetu belli ipsius: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το omnia^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

2) quod necesse fuit: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod και προσδιορίζει το belli^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

3) quae dilapsa iam diffluxerunt: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το omnia^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

4) quae idem togatus fieri prohibuisset: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το multa^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το Απραγματοποίητο και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί το ρήμα της κύριας είναι ιστορικού χρόνου και εκφράζει το Προτερόχρονο.

5) Το togatus ισοδυναμεί με Υποθετική πρόταση: si togatus fuisset με Απόδοση το prohibuisset. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Υπόθεση Αντίθετη προς την πραγματικότητα (Απραγματοποίητο) για το παρελθόν.

6) quιbus praeter te mederi nemo potest: Αναφορική Προσδιοριστική στο vulnera^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quibus· εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(34)

1) cum Africanus in Literno esset: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Παρατατικού γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

2) cum se ipsum captum venisse eos existimasset: Αιτιολογική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με τον Αιτιολογικό cum (Εσωτερική – Λογική διεργασία) και μάλιστα με Υπερσυντέλικο γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης conlocavit είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί δηλώνει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

3) Quod ut praedones animadverterunt: Χρονική^. εισάγεται με το Χρονικό σύνδεσμο ut^. γιαυτό και εκφέρεται με Οριστική^. έχουμε πρόταξη του Αντικειμένου quod^. εκφράζει κάτι το Προτερόχρονο.

4) Haec postquam domestici Scipioni rettulerunt: Χρονική^. εισάγεται με το Χρονικό σύνδεσμο postquam^. γιαυτό και εκφέρεται με Οριστική^. έχουμε πρόταξη του Αντικειμένου haec^. εκφράζει κάτι το Προτερόχρονο.

5) Η φράση tanquam sanctum templum ισοδυναμεί με την πρόταση tamquam sanctum templum essent που είναι Υποθετική παραβολική εισάγεται με τον Παραβολικό σύνδεσμο tamquam και εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το Υποθετικό και μάλιστα Παρατατικού γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης venerati sunt είναι σε Ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει κάτι το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

6) cum ante vestibulum dona posuissent: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

7) quae homines deis immortalibus consecrare solent: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το dona^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(35)

1) quod infeliciter vixerint: Αιτιολογική^. εισάγεται με το Αιτιολογικό σύνδεσμο quod εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει Υποκειμενική Αιτιολογία και μάλιστα με Παρακείμενο γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης miseretur, είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρόν.

2) qui inter patres ac plebem publicae gratiae sequester fuit: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qui και προσδιορίζει το Agrippa^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

3) cum Poenos in Africa funderet: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Παρατατικού γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

4) quoniam Regulus aberat: Αιτιολογική^. εισάγεται με το Αιτιολογικό σύνδεσμο quoniam^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει Αντικειμενική Αιτιολογία

5) quia nihil illis reliquerat paret: Αιτιολογική^. εισάγεται με το Αιτιολογικό σύνδεσμο quia^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει Αντικειμενική Αιτιολογία.

6) cum a Carthagine semper tributum ipse exigeret: Αιτιολογική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με τον Αιτιολογικό cum (Εσωτερική – Λογική, διεργασία) και μάλιστα με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης erat είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί δηλώνει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

7) quibus populus Romanus loco soceri fuit: Αναφορική Αιτιολογική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quibus^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει Αντικειμενική Αιτιολογία.

(36)

1) quo facilius divitias contemnere posset: Τελική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Τελικό σύνδεσμο quo^. γιατί ακολουθεί Συγκριτικός βαθμός^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης utebatur είναι σε ιστορικό χρόνο.

2) cum ad eum magnum auri publice missum attulissent: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

3) ut eo uteretur: Τελική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Τελικό σύνδεσμο ut^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (attulissent) solvit  είναι σε ιστορικό χρόνο.

4) ne dicam ineptae: Τελική (Παρενθετική)^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με τον Τελικό σύνδεσμο ne^. εκφέρεται με Ενεστώτα.

(37)

1) ut salvi esse nequeamus: Επιρρηματική Συμπερασματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης deducta est είναι σε αρκτικό χρόνο (Παρακείμενος με σημασία Ενεστώτα)^. στην κύρια πρόταση προηγείται η δεικτική Αντωνυμία eum.

2) nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit: Υποθετική^. εδώ έχουμε Πλάγιο (εξαρτημένο) Υποθετικό λόγο που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον^. η Απόδοση είναι ut nequeamus. Στον ευθύ λόγο θα ήταν:

Υπόθ.  nisi subvenerit

Αποδ.  salvi esse nequimus

Ο τύπος subvenerit στον Πλάγιο Λόγο είναι Υποτακτική Παρακειμένου^. ενώ στον ευθύ Λόγο είναι Οριστική Συντελεσμένου Μέλλοντα.

3) ut veni ad urbem: Χρονική^. εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο ut^. γιαυτό εκφέρεται με Οριστική^. εκφράζει κάτι το Προτερόχρονο.

4) quae ad concordiam pertinerent: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το omnia^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το δυνατό ή ενδεχόμενο και μάλιστα Παρατατικού γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης destiti είναι σε ιστορικό χρόνο και εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

5) ut pugnare cuperent: Επιρρηματική Συμπερασματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης invaserat είναι σε ιστορικό χρόνο^. στην κύρια πρόταση προηγείται η δεικτική Αντωνυμία tantus.

6) etsi ego clamabam nihil esse bello civili miserius: Εναντιωματική^. εισάγεται με τον Εναντιωματικό σύνδεσμο etsi και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

7) ut necessitate esse cogantur: Επιρρηματική Συμπερασματική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης reddit είναι σε αρκτικό χρόνο.

8) etiamsi natura tales non sint: Παραχωρητική εισάγεται με τον Παραχωρητικό σύνδεσμο etiamsi εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το Υποθετικό και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης reddit είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

9) ut non solum ea fiant … sed etiam ut victor οbsequatur iis: Επιρρηματικές Συμπερασματικές^. γιαυτό εκφέρονται με Υποτακτική^. εισάγονται με τους Συμπερασματικούς συνδέσμους ut^. εκφέρονται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης sunt είναι σε αρκτικό χρόνο^. στην κύρια πρόταση προηγείται η δεικτική Αντωνυμία tales.

10) quae velit victor: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το ea^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί έχουμε έλξη από την Υποτακτική fiant και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης sunt είναι σε αρκτικό χρόνο και εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

11) quorum auxilio victoria parta sit : Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quorum και προσδιορίζει το iis^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί έχουμε έλξη από την Υποτακτική obsequatur και μάλιστα Παρακειμένου γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης sunt είναι σε αρκτικό χρόνο και εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρόν.

(38)

1) dum more prisco omen nuptiale petit filiae sororis: Χρονική^. εισάγεται με το Χρονικό σύνδεσμο dum^. εκφέρεται με Οριστική Ενεστώτα^. εκφράζει κάτι το Σύγχρονο και συγκεκριμένα μια Συνεχιζόμενη πράξη (Λατινισμός).

2) dum aliqua vox congruens proposito audiretur: Χρονική^. εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο dum^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει Προσδοκία^. δηλώνει επίσης κάτι το Υστερόχρονο.

3) ut sibi paulisper loco cederet: Βουλητική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα rogavit^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης rogavit είναι σε ιστορικό χρόνο^. εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut.

4) quam Metellus multum amavit: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quam και προσδιορίζει το Caecilia^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

5) dum dixit: Χρονική^. εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο dum^. εκφέρεται με Οριστική^. εκφράζει κάτι το Σύγχρονο και συγκεκριμένα Παράλληλη Διάρκεια.

(39)

1) quae imperitos avertunt et praecipites agunt: Αναφορικές Προσδιοριστικές^. εισάγονται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζουν το res^. εκφέρονται με Οριστική γιατί εκφράζουν κάτι το Πραγματικό.

2) Si marmor illi obtulisses, si viliorem meteriam: Υποθετικές^. με Απόδοση το fecisset^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Υπόθεση Αντίθετη προς την πραγματικότητα (Απραγματοποίητο) για το Παρελθόν.

3) quale ex illa fieri optimum posset: Αναφορική Προσδιοριστική εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quale και προσδιορίζει το tale εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το δυνατό και μάλιστα Παρατατικού γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης fecisset είναι σε ιστορικό χρόνο και εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

4) si licebit: Υποθετική^. με Απόδοση το sapiens in divitiis explicabit^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

5) si minus = si non licebit: Υποθετική^. με Απόδοση το in paupertate explicabit^. Ελλειπτικός Υποθετικός λόγος, που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

6) si poterit: Υποθετική με Απόδοση το in patria explicabit^. Ελλειπτικός Υποθετικός λόγος, που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

7) si minus = si non poterit: Υποθετική^. με Απόδοση το in exilio explicabit^. Ελλειπτικός Υποθετικός λόγος, που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

8) si poterit: Υποθετική με Απόδοση το imperator explicabit^. Ελλειπτικός Υποθετικός λόγος, που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

9) si minus = si non poterit: Υποθετική^. με Απόδοση το miles explicabit^. Ελλειπτικός Υποθετικός λόγος, που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

10) si poterit: Υποθετική με Απόδοση το integer explicabit^. Ελλειπτικός Υποθετικός λόγος, που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

11) si minus = si non poterit: Υποθετική^. με Απόδοση το debilis explicabit^. Ελλειπτικός Υποθετικός λόγος, που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

12) Quamcumque fortunam acceperit: Αναφορική Υποθετική^. με Απόδοση το efficiet^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον.

(40)

1) ut C. Marius quam celerrime hostis indicaretur: Τελική^. γιαυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Τελικό σύνδεσμο ut^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης coegerat είναι σε ιστορικό χρόνο.

2) cum Sulla minitans ei instraret: Χρονική εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Παρατατικού γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

3) Licet mihi ostendas, agmina militum: Παραχωρητική^. εισάγεται με τον Παραχωρητικό σύνδεσμο licet^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το Υποθετικό και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης iudicabo είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

4) quibus curiam circumsedisti: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quibus και προσδιορίζει το agmina^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

5) licet mortem miniteris: Παραχωρητική^. εισάγεται με τον Παραχωρητικό σύνδεσμο licet^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το Υποθετικό και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης iudicabo είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

6) etsi senex et corpore infirmo sum: Εναντιωματική εισάγεται με τον Εναντιωματικό σύνδεσμο etsi και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

(41)

1) qui primi coluisse Italiam dicuntur:  Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qui και προσδιορίζει το Sicanorum aut Pelasgorum^. Εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

2) proinde quasi cum matre Evandri nunc loquaris: Υποθετική παροβολική^. εισάγεται με τον παραβολικό σύνδεσμο proinde quasi και εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το Υποθετικό και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης uteris είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει κάτι το Σύγχρονο Παρόν.

3) quod neminem scire atque intellegere vis: Αιτιολογική^. εισάγεται με τον Αιτιολογικό σύνδεσμο quod^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει Αντικειμενική Αιτιολογία.

4) quae dicas: Πλάγια Ερωτηματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο των Απαρεμφάτων scire atque intellegere^. εισάγεται με την Ερωτηματική Αντωνυμία quae^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της εξάρτησης (scire atque intellegere) – vis – uteris είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

5) ut consequaris^. Τελική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με τον τελικό ut^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης taces είναι σε αρκτικό χρόνο.

6) quod vis: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod και προσδιορίζει το εννοούμενο id^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

7) quod honesta et bona et modesta sit: Αιτιολογική^. εισάγεται με τον Αιτιολογικό σύνδεσμο quod^. Εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει Υποκειμενική Αιτιολογία και μάλιστα με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύρια πρότασης είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο Παρόν.

8) ut viri antiqui (vivebant)^. Απλή παραβολική^. εισάγεται με τον Παραβολικό σύνδεσμο ut και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το πραγματικό.

9) ut viri aetatis nostrae (loquuntur): Απλή Παραβολική^. Εισάγεται με τον Παραβολικό σύνδεσμο ut και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

10) quod a Caesare scriptum est: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod και προσδιορίζει το id^. Εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

11) Η φράση tamquam scopulum ισοδυναμεί με την πρόταση tamquam scopulus sit που είναι Υποθετική Παραβολική^. εισάγεται με τον Παραβολικό σύνδεσμο tamquam και εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει κάτι το Υποθετικό και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης fugias είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει κάτι το Σύγχρονο στο Παρόν.

(42)

1)qui aut ea non videant aut ea dissimulent. Αναφορικές Συμπερασματικές^. γι΄αυτό εκφέρονται με Υποτακτική και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης sunt είναι σε αρκτικό χρόνο^. στην κύρια πρόταση εννοείται το tales.

2) quae imminent: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το ea^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

3) quae vident: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το ea^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

4) si in hunc animadrertissem: Υποθετική^. με Απόδοση το dicerent^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Υπόθεση Αντίθετη προς την πραγματικότητα (Απραγματοποίητο)^. η υπόθεση αναφέρεται στο Παρελθόν^. η Απόδοση στο Παρόν.

5) si iste in Manliana castra pervenerit: Υποθετική^. με απόδοση το neminem fore^. είναι Πλάγιος (εξαρτημένος) υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον. Στον Ευθύ Λόγο θα ήταν

 Υποθ. si pervenerit

Αποδ. nemo erit

Ο τύπος pervenerit στον Πλάγιο Λόγο είναι Υποτακτική Παρακειμένου^. ενώ στον Ευθύ Λόγο είναι Οριστική Συντελεσμένου Μέλλοντα.

6) quo intendit: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με το αναφορικό Επίρρημα quo και έχει ως όρο Αναφοράς το in Manliana castra^. εκφέρεται με Οριστική, μολονότι βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο, γιατί θεωρείται ότι η πρόταση λειτουργεί ανεξάρτητα από τον Πλάγιο Λόγο.

7) qui non videat coniurationem esse factam: Αναφορική Συμπερασματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (fore) – intellego είναι σε αρκτικό χρόνο^. στην κύρια πρόταση υπάρχει το tam.

8) qui non fateatur: Αναφορική Συμπερασματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (fore) – intellego είναι σε αρκτικό χρόνο^. στην κύρια πρόταση υπάρχει το tam.

(43)

1) ut primum exsulem deinde hostem te viderem: Επιρρηματική Συμπερασματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut^. Εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης traxit είναι σε ιστορικό χρόνο^. στην κύρια πρόταση υπάρχει το hoc.

2) quae te genuit atque aluit: Αναφορικές Προσδιοριστικές^. Εισάγονται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζουν το terram^. Εκφέρονται με Οριστική γιατί εκφράζουν κάτι το πραγματικό.

3) Quamvis infesto et minaci animo perveneras: Παραχωρητική^. εισάγεται με τον παραχωρητικό σύνδεσμο quamvis^. η σύνταξη του με Οριστική είναι κυρίως ποιητική και μετακλασσική.

4) cum in conspectu Roma fuit: Χρονική^. εισάγεται με το καθαρά χρονικό cum^. γι΄αυτό και εκφέρεται με Οριστική.

5) nisi peperissem: Υποθετική^. με απόδοση το non oppugnaretur^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Υπόθεση Αντίθετη προς την πραγματικότητα (Απραγματοποίητο) η Υπόθεση αναφέρεται στο Παρελθόν^. η Απόδοση στο Παρόν.

6) nisi filium haberem: Υποθετική^. με Απόδοση το Mortue essem. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Υπόθεση Αντίθετη προς την πραγματικότητα (Απραγματοποίοητο)^. η Υπόθεση αναφέρεται στο Παρόν^. η Απόδοση τυπικά στο παρελθόν ενώ λογικά στο παρόν.

7) si pergis: Υποθετική^. με Απόδοση το manet^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το παρόν.

(44)

1) in qua nulla fides, nulla caritas, nulla fiducia benevolentiae stabilis esse potest: Αναφορική προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qua και προσδιορίζει το vita^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

2) quis possit dilligere eum … aut eum. Πλάγια Ερωτηματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας  - Αντικείμενο του ρήματος nescio^. εισάγεται με την ερωτηματική αντωνυμία quis^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης nescio είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

3) quem metuat. Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quem και προσδιορίζει το eum^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης nescio είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

4) a quo se metui putet: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quo και προσδιορίζει το eum^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης nescio είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

5) Quodsi forte ceciderunt: Υποθετική^. με απόδοση το tum intellegitur Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή υπόθεση (Πραγματικό)^. η Υπόθεση αναφέρεται στο Παρελθόν. η Απόδοση στο Παρόν.

6) ut fit plerumque: Απλή Παρενθετική Παραβολική^. εισάγεται με τον Παραβολικό σύνδεσμο ut και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

7) quam fuerint inopes amicorum: Πλάγια Ερωτηματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Υποκείμενο στο Απρόσωπο ρήμα intellegitur^. εισάγεται με το Ερωτηματικό Επίρρημα quam^. εκφέρεται με Παρακείμενο γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης intellegitur είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρόν.

8) quod Tarquinium dixisse ferunt exulantem: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod και προσδιορίζει το hoc^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

9) quos fidos amicos habuissem, quos infidos (amicos habuissem): Πλάγιες Ερωτηματικές^. γι΄αυτό εκφέρονται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο του ρήματος intellexi^. εισάγονται με τις Ερωτηματικές Αντωνυμίες quos^. εκφέρονται με Υπερσυντέλικο γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης intellexi είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζουν το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

10) cum iam neutris gratiam referre poteram: Χρονική^. εισάγεται με το Καθαρά Χρονικά cum^. γι΄αυτό και εκφέρεται με Οριστική.

(45)

1) quae apud Ciceronem gerantur quantoque in periculo res sit: Πλάγιες Ερωτηματικές^. γι΄αυτό εκφέρονται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενα του ρήματος cognoscit^. εισάγονται με τις Ερωτηματικές Αντωνυμίες quae – quanto^. εκφέρονται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης cognoscit είναι σε αρκτικό χρόνο και γιατί εκφράζουν το Σύγχρονο στο Παρόν.

2) ut ad Ciceronem epistulam deferat: Βουλητική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα persuadet^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης είναι σε αρκτικό χρόνο^. εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut.

3) ne, intercepta epistula, nostra consillia ab hostibus cognoscantur: Βουλητική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στα ρήματα curat et providet^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί τα ρήματα στις κύριες προτάσεις είναι σε αρκτικό χρόνο . εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ne.

4) Η μετοχή intercepta είναι Υποθετική^. επομένως ισοδυναμεί με Υποθετική πρόταση: si intercepta sit^. με Απόδοση τη Βουλητική πρόταση ne cognoscantur^. είναι Λανθάνων και Πλάγιος (εξαρτημένος) Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή υπόθεση για το μέλλον^. στον ευθύ Λόγο θα ήταν:

Υπόθεση: si intercepta erit

Απόδοση: non cognoscentur

5) ut epistulam ad amentum tragulae adliget et intra castra abiciat: Βουλητικές^. γι΄αυτό εκφέρονται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενα στο ρήμα monet^. εκφέρονται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα στην κύρια πρόταση monet είναι σε αρκτικό χρόνο^. εισάγονται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut.

6) si adire non possit: Υποθετική. με Απόδοση τις Βουλητικές προτάσεις ut adliget et abiciat είναι πλάγιος (εξαρτημένος) Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση για το μέλλον. Στον Ευθύ Λόγο θα ήταν:

Υπόθεση: si adire non poteris

Απόδοση: adliga et abice

7) ut tragulam mitteret: Βουλητική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα constituit^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα στην κύρια πρόταση constituit είναι σε ιστορικό χρόνο^. εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut.

8) ut salutem sperent: Βουλητική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα adhortatur^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα στην κύρια πρόταση adhortatur είναι σε αρκτικό χρόνο^. εισάγεται με τον Βουλητικό σύνδεσμο ut.

(46)

1) ut communem utilitatem nostrae anteponamus: Ουσιαστική Συμπερασματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut^. είναι Επεξήγηση στην Αντωνυμία illud^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης consequitur είναι σε αρκτικό χρόνο.

2) ut enim leges amnium salutem signulorum saluti anteponunt: Απλή Παραβολική^. εισάγεται με τον Παραβολικό σύνδεσμο ut και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό^. στην κύρια πρόταση υπάρχει το επίρρημα sic.

3) ut laundandus is sit: Ουσιαστική Συμπερασματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το Συμπερασματικό σύνδεσμο ut^. είναι Υποκείμενο στο Απρόσωπο ρήμα fit^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης fit είναι σε αρκτικό χρόνο.

4) qui pro re publica cadat: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία qui και προσδιορίζει το is^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί έχουμε έλξη από την Υποτακτική laudandus sit και μάλιστα Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (laudandus sit) – fit είναι σε αρκτικό χρόνο και εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρόν.

5) quod decet cariorem nobis esse patriam quam nosmet ipsos: Αιτιολογική^. εισάγεται με τον Αιτιολογικό σύνδεσμο quod^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει Αντικειμενική Αιτιολογία.

(47)

1) quos legere secrete solebat: Αναφορική προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quos και προσδιορίζει το canos^. εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το πραγματικό.

2) quominus id faceret: Ουσιαστική πρόταση του quominus^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο Απαρέμφατο deterrere^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (deterrere) – voluit είναι σε ιστορικό χρόνο.

3) etsi super vestem earum deprehendit canos: Εναντιωματική^. εισάγεται με τον Εναντιωματικό σύνδεσμο etsi και εκφέρεται με Οριστική γιατί εκφράζει κάτι το Πραγματικό.

4) donec induxit mentionem aetatis: Χρονική^. εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο donec^. εκφέρεται με Οριστική και εκφράζει κάτι το Υστερόχρονο.

5) utrum post aliquot annos cana esse mallet an calva: Διμελής Πλάγια Ερωτηματική Ολικής Άγνοιας^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα interrogavit^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης inrerrogavit είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

6) Cum illa respondisset: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

7) quin calva esse nolis: Ουσιαστική πρόταση του quin^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα non dubito^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης dubito είναι σε αρκτικό χρόνο.

8) ne istae te calvam faciant: Ενδοιαστική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. εισάγεται με το ne και είναι Αντικείμενο του ρήματος times^. εκφέρεται με Ενεστώτα γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης times είναι σε αρκτικό χρόνο.

(48)

1) quae utilia factu essent: Πλάγια Ερωτηματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι μερικής Άγνοιας – Αντικείμενο του Απαρεμφάτου docere^. εισάγεται με την Ερωτηματική Αντωνυμία quae^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (docere) – persuasit είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

2) si quid durius ei videbatur: Υποθετική^. με Απόδοση το praedicabat^. Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το Παρελθόν.

3) quod imperandum militibus esset: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quod και προσδιορίζει το quid^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο και μάλιστα Παρατατικού γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης praedicabat είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Σύγχρονο στο Παρελθόν.

4) Cum aliquis Sertorio nuntiavisset cervam inventam esse: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και  μάλιστα Υπερσυντέλικο γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

5) ut eam postero die repente in eum locum emitteret: Βουλητική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική^. είναι Αντικείμενο στο ρήμα praecepit^. εκφέρεται με Παρατατικό γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης praecepit είναι σε ιστορικό χρόνο^. εισάγεται με το Βουλητικό σύνδεσμο ut.

6) in quo ipse cum amicis futurus esset: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quo και προσδιορίζει το locum^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο και μάλιστα Παρατατικού της Ενεργητικής Περιφραστικής Συζυγίας γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης praecepit είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Υστερόχρονο στο Παρελθόν.

7) quae perisset: Αναφορική Προσδιοριστική^. εισάγεται με την Αναφορική Αντωνυμία quae και προσδιορίζει το cervam^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί βρίσκεται σε Πλάγιο Λόγο και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης dixit είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

8) Cum carva, emissa a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

(49)

1) cum viri sui consilium de interficiendo Caesare cognovisset: Χρονική^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εισάγεται με το Ιστορικό ή Διηγηματικό cum και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

2) quod tonsoris praeripuisset officium: Αιτιολογική^. εισάγεται με τον Αιτιολογικό σύνδεσμο quod^. εκφέρεται με Υποτακτική γιατί εκφράζει Υποκειμενική Αιτιολογία και μάλιστα Υπερσυντέλικου γιατί ρήμα της κύριας πρότασης venit είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Προτερόχρονο στο Παρελθόν.

3) quam aequo animo me ferro essem intoremptura: Πλάγια Ερωτηματική^. γι΄αυτό εκφέρεται με Υποτακτική. είναι μερικής Άγνοιας^. αντικείμενο του Απαρέμφατου experiri^. εισάγεται με το Ερωτηματικό Επίρρημα quam εκφέρεται με Παρατατικό Ενεργητικής Περιφραστικής Συζυγίας γιατί το ρήμα της κύριας πρότασης (experiri) – volui είναι σε ιστορικό χρόνο και γιατί εκφράζει το Υστερόχρονο στο Παρελθόν.

4) si tibi consilium nox ex sententia cessisset: Υποθετική^. με Απόδοση την Πλάγια Ερωτηματική quam essem interemptura^. είναι Πλάγιος (εξαρτημένος) Υποθετικός λόγος που εκφράζει Ανοιχτή Υπόθεση (Πραγματικό) για το μέλλον^. στον Ευθύ Λόγο θα ήταν:

Υπόθεση: si cesserit

Απόδοση: interimam