ΤΕΣΤ ΚΡΗΤΙΚΟΣ, ΣΟΛΩΜΟΥ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ, ΚΡΗΤΙΚΟΣ

2

Πιστέψετε π’ ὃ, τι θά πῶ εἶν’ ἀκριβή ἀλήθεια,

Μά τές πολλές λαβωματιές πού μὄφαγαν τά στήθια,

Μά τούς συντρόφους πὄπεσαν στήν Κρήτη πολεμώντας,

Μά την ψυχή πού μ’ ἒκαψε τον κόσμο ἀπαρατώντας.

Λάλησε, Σάλπιγγα! κι ἐγώ τό σάβανο τινάζω,

Καί σχίζω δρόμο καί τς ἀχνούς ἀναστημένους κράζω

≪Μήν εἲδετε τήν ὀμορφιά πού τήν Κοιλάδα ἁγιάζει;

Πέστε, νά ἰδεῖτε τό καλό ἐσεῖς κι ὃ, τι σᾶς μοιάζει.

Καπνός δέ μένει ἀπό τή γῆ˙ νιός οὐρανός ἐγίνη˙

Σάν πρῶτα ἐγώ τήν ἀγαπῶ καί θά κριθῶ μ’ αὐτήνη.

Ψηλά τήν εἲδαμε πρωί˙ τῆς τρέμαν τά λουλούδια

Στή θύρα τῆς Παράδεισος πού ἐβγῆκε μέ τραγούδια˙

Ἔψαλε την Ἀνάσταση χαροποιά ἡ φωνή της.

Κι ἔδειχνεν ἀνυπομονιά γιά νά ‘μπει στό κορμί της˙

Ὁ οὐρανός ὁλόκληρος ἀγρίκαε σαστισμένος,

Τό κάψιμο ἀργοπόρουνε ὁ κόσμος ὁ ἀναμμένος˙

Καί τώρα ὀμπρός τήν εἲδαμε˙ ὀγλήγορα σαλεύει˙

Ὅμως κοιτάζει ἐδῶ κι ἐκεῖ καί κάποιονε γυρεύει≫.

1.Ποιες απόψεις του διαφαίνονται από τον 5^ο στίχο και εξής του 2^ου  μέρους; Να σχολιαστούν.

2. Στους στίχους 7-14 (2^ο μέρος) η φύση συνενώνεται με το πνεύμα. Πως επιτυγχάνεται αυτό;